اگر امام حسین(ع) در راه خواسته‌های دنیایی خود جنگید، من نمی‌فهمم چرا خواهران و کودکانش را همراه خود برد؟ پس عقل چنین حکم می‌کند که او به خاطر اسلام، فداکاری کرد.........

( چارلز دیکنز، نویسنده انگلیسی )

    آن غیرتمندی که تا این پایه به حفظ ناموس مردمان اهتمام می‌ورزید و در حمایت از همسر و خانواده و دیگران، لحظه‌ای از مجاهدت باز نمی‌ایستاد، چون در میدان رزم، یکه و تنها ماند و از زخم شمشیر و نیزه و زوبین بر زمین نشست و اوباش کوفه و سربازان مزدور دستگاه حاکم را دید که از هر سو به سر پناه زن و فرزندانش حمله‌ور هستند، دست پولادین خونین برآورد و ندا زد که :

« هان ای نامردان!!!

اگر دین ندارید، آزادگی را در زندگی فرو مگذارید.........»

( جرج جرداق، دانشمند و ادیب مسیحی )

    بهترین درسی که از ماجرای کربلا می گیریم این است که امام حسین(ع) و یارانش ایمانی استوار به خدا داشتند. آن‌ها با اعمال خویش، ثابت کردند که در مقام مبارزه حق و باطل، تفوق عددی و کثرت عددی اهمیت ندارد و پیروزی حسین(ع)، با وجود  اقلیتی که داشت، باعث شگفتی من است......

( توماس کارلایل، تاریخ نگار و فیلسوف انگلیسی )

    هیچ نمونه‌ای از شجاعت، بهتر از آن که امام حسین(ع) از لحاظ فداکاری و تهور نشان داد در عالم پیدا نمی‌شود. به عقیده من تمام مسلمانان باید از سرمشق این شهیدی که خود را در سرزمین عراق، قربانی کرد، پیروی کنند.....

( محمد علی جناح، رهبر بزرگ پاکستان )

   عیسی مسیح(ع)، منادی و راهنمای صلح و دوستی و آزادی و عدالت، مهربانی و لبخند بود، به همین روی شایسته است که نام و مقام و منش و فطرت پیروان او نیز چونان وی باشد.به امید روزی که همه ادیان الهی در سایه نام خداوند بزرگ، در کنار یکدیگر زیسته و تمام اهریمن‌ها رخت بربندد.

هیچ کریسمسی ایده‌آل نخواهد بود مگر این‌که انسان‌ها تصمیم بگیرند، آن را به بازتابی از ارزش‌ها، خواسته‌ها، علاقه‌ها و قوانین خودشان تبدیل کنند.

   امروزه نزدیک به چند صد هزار ارمنی در ایران زندگی می کنند که بیشترشان، در شهرهای تهران، اصفهان، ارومیه و مشهد سکونت دارند.

   مدیریت وبلاگ زیبایی و سلامت، عید میلاد حضرت مسیح(ع) و آغاز سال نو مسیحی را به تمام مسیحیان جهان و به ویژه هموطنان عزیز مسیحی و پیروان این پیامبر مهر و روشنی، تبریک و تهنیت گفته و برای تمامی موحدان جهان، سال پر برکتی را آرزو دارد.

شب است و لحظه ی حرمان مریم /  وطفلی خفته در دامان مریم 

وجود نازنینش بکر و بی عیب /  خدا می داند و وجدانِ مریم 

مسیح خالق و پیغمبر صلح /  گلی خوشبوی از بُستانِ مریم 

همان طفلی که از روح خداوند /  نهالش تنجه زد در جانِ مریم 

نه دستی بهر تیمار وجودش /  نه دارویی که بُد درمانِ مریم

دلش در معرض اوهام وحشی /  ولی چون کوه بُد پیمانِ مریم 

ندای لا تَخَف لا تَحَزنوهآ /  زسوی خالقِ سبحانِ مریم 

شفا بخش دل پردرد او شد /  بشد لطف خدا از آنِ مریم 

بُوَد او روح «جاوید» خداوند /  نبشته این چنین فرمانِ مریم

یک شب ساکت و آرام، یک ستاره بالای سر ، یک هدیه  پر برکت از امید و عشق. یک کریسمس پر برکت برای شما

   این روزها، در مناطقی از ایران که هموطنان مسیحی سکنی دارند، حال و هوای دیگری حاکم است و جنب و جوش خاصی جاریست. درخت‌های کاج زینت بخش جشن سال نو هموطنان مسیحی است و فروشگاه‌های اسباب بازی فروشی، مملو از خریدارانی‌ست که برای تهیه هدایای سال نو، به آن‌ها مراجعه می کنند.

   برابر با یک سنت دیرینه، دادن هدیه، به ویژه به کودکان، نزد مسیحیان، اهمیت ویژه‌ای دارد. آن‌ها در شب عید، منتظر دریافت هدیه از «بابانوئل» هستند.

   بیشتر جمعیت مسیحیان کنونی ایران را ارامنه تشکیل می دهند که برابر با قوانین کلیسایی خود، از اول تا ششم ژانویه را در استقبال از سال نو مسیحی و عید میلاد عیسی مسیح(ع) جشن می گیرند. 

   یکی از رسوم سال نو مسیحی، ارسال کارت‌های تبریک برای دوستان و آشنایان نزدیک است و مسیحیان به این رسم نیز هم‌چنان پای‌بند و وفادارند.

   از دیگر رسوم سال نو، خرید و تزیین درخت کاج است که این روزها، در سطحی وسیع، در مناطق مسیحی نشین عرضه می گردد. در کشورهای مسیحی نشین جهان و بر اساس تقویم کلیسای کاتولیک، درخت کاج را شب کریسمس، (شب25 دسامبر، میلاد مسیح) تزیین می کنند، اما ارامنه، شب ژانویه(شب سال نو) به تزیین درخت کاج می پردازند.

   این دسته از مسیحیان بر این باورند که حضرت عیسی(ع) در روز ششم ژانویه، متولد شده است، حال آن‌که کاتولیک‌ها، روز 25 دسامبر را روز میلاد مسیح(ع) می‌شناسند.

   بررسی آداب و رسوم و اقوام گوناگون، نشان می دهد که تزیین درخت کاج در آغاز سال نو میلادی بدین علت صورت می گیرد که درخت، جزیی از طبیعت و مظهر زندگی و تلاش است. در انجیل، از درخت حیات و درخت دانش ، فراوان یاد شده است.

   روز پیش از کریسمس ارامنه(ششم ژانویه)، جراگالوتیس نامیده می‌شود که به معنای روشن کردن چراغ یا شمع است.در شب منتهی به ششم ژانویه، مردم در کلیسا، با نان مقدس ، تعمید می شوند و مراسمی مذهبی انجام می گیرد. در آن شب رسم است که بزرگ خانواده، پیش از خوردن شام، نان مقدس « نشنمارک» را که نوعی نان کوچک و ظریف و بی نمک است، بین اعضای خانواده تقسیم می کند و پس از خوردن آن به صرف شام مشغول می‌شوند. این شــب را  « تاتاخوم » یا «عید میلاد مسیح(ع) » می خوانند.  پس از شام، گروه گروه به خانه‌های همدیگر می روند و میلاد مسیح(ع) و آغاز سال نو را به یکدیگر تبریک می گویند.

   عید میلاد مسیح(ع)، باشکوه هر چه تمام‌تر در میان مسیحیان جهان برگزار می‌شود. این عید از بزرگ‌ترین و عمومی‌ترین جشن‌های مسیحیان به شمار می‌رود.

   نخستین روز سال نو مسیحی را ارامنه«سامانور» می نامند. معادل ارمنی «ناواسارد» است. ناواسارد، نام اولین ماه تقویم ارمنی می‌باشد. برای سامانور، در زبان ارمنی، اصطلاح «کاقاند» را هم به کار می بردند که همان کالینوار لاتین است و به معنی نخستین روز هر ماه به کار می‌رود.

   شب سال نو یا کاقاند، اعضای خانواده دور هم جمع می شوند و به شادمانی می پردازند. از دیگر سمبل‌های سال نو مسیحی «باباکاقاند» یا «پاپاکاقاند» به معنای بابا(پاپا) زمستان یا همان بابانوئل است.

  در پیدایش «بابانوئل» نیز آرایی قاطع وجود ندارد و هر محققی نظریه‌ای خاص دارد. اصطلاح نوئل در زبان‌های اروپایی، به معنی تولد است، البته معنای دیگری هم دارد که پدر و مادر نیکوکار از آن جمله است و در این مورد بیشتر جشن تولد حضرت مسیح(ع) معنا می‌شود.

   برخی از محققان، اصل بابانوئل را هم به کشور آلمان نسبت داده‌اند. داستان «سانتاکلوزــ سان نیکلا» که شهرت فراوان دارد، از جوانی به نام سانتاکلوز حکایت می‌کند که در قرن 4 میلادی می‌زیسته و در آن روزگار که دختران تنگدست به خاطر نداشتن جهیزیه، از رفتن به خانه بخت، باز می ماندند، کیسه‌ای را پر از طلا می‌کند و پنهانی از لوله بخاری، به خانه دختران دم بخت می‌ریزد و بدین ترتیب پول برای تهیه جهاز دختران آماده می‌شد و آن‌ها ازدواج می‌کردند. از آن زمان سانتاکلوز، مظهر هدایایی می‌شود که به طور پنهانی داده می‌شود.

  افسانه بابا زمستان از روزگار دور، در خاور زمین نیز معروف بوده است. جشن ناواسارد و عید باری کندان ارامنه و بخشش هدایا، توزیع جوایز و زدن نقاب به صورت در جشن‌های ذکر شده، بیانگر این حقیقت است. روایتی نیز به نام «بارتو» در میان ارامنه شهرت دارد که محبوب کودکان بوده و از طرف آن‌ها بابابزرگ خوانده می‌شده است.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

ــ نام اين جشن در زبان ارمني، « باري گِندان » (Baregendan) يا « بار كندان » (Barekendan) به معناي « زندگي خوب » يا « خوب زندگي‌كردن» و يا « زندگي نو » و « شادماني و فراواني نعمت » است.در اين روز، مردم نظم و نظام معمول در زندگي را برهم مي‌زنند و كارهايي بيرون از عرف و قاعده مي‌كنند و در آن به جشن و شادي و پُرخوري و شادخواري مي‌پردازند. برخی شادمانی این روز را با سیزده به در ایرانیان که از جشن های کهن ایران است، شبیه می‌دانند.