!!!!از همین حالا در هر سنی که هستید، به فکر گذر عمر و چین و چروک پوستتون باشید 

سلامت نیوز: رشد چین و چروک های پوست اجتناب ناپذیر است، اما نوع و شدت این چروک ها قابل کنترل هستند. شما نمی توانید در ژن خود دست ببرید تا پوستتان را حفظ کنید، اما می توانید در از آن در مقابل آفتاب محافظت کنید و با عادات خوب غذایی آن را تغذیه کنید. 

خوردن مواد غذایی که سرشار از آنتی اکسیدان، ویتامین های ترمیم پوست و فیبر هستند، سرعت پیر شدن پوست صورت را کاهش می دهد. میوه های تازه و رنگارنگ برای به دست آوردن این دست از مواد مغذی گزینه های خوبی هستند. سعی کنید تا در رژیم غذایی خود این دست از میوه های دوست دار پوستتان را بگنجانید.

کیوی:میوه ای سرشار از ویتامین ث 

کیوی یکی از بهترین میوه هایی است که مصرف آن موجب جوان نگاه داشتن پوست شما   می شود. کیوی سرشار از ویتامین ث و مواد مغذی است. خوردن تنها یک کیوی می تواند نیاز روزانه شما را به ویتامین ث تامین کند. همچنین این میوه دارای مقادیر زیادی از فیبر است. وجود فیبر در رژیم غذایی به دفع سموم از بدن شما کمک می کند و این موضوع مقداری از بار دفع سموم را از پوست بدن می کاهد.

ویتامین ث به ساخته شدن کلاژن در بدن کمک شایانی می کند. عنصری که به عنوان آنتی اکسیدان محافظ، در بدن شما قرار دارد. در پوست افراد مسن، کلاژن شروع به شکستن می کند و پوست حالت ارتجاعی خود را از دست می دهد. خوردن موادغذایی سرشار از ویتامین ث همچون کیوی، راهی است تا به پوستتان مواد لازم برای نو شدن را برسانید.

پاپایا، ترمیم کننده پوست

پاپایا هم یکی دیگر از میوه هایی است که برای جلوگیری از چین و چروک پوست توصیه می شود. این میوه نه تنها از ویتامین ث و فیبر سرشار است، بلکه دارای مقادیر زیادی ویتامین ای و آ نیز هست. با توجه به خاصیت آنتی اکسیدان بودن این ۲ ویتامین، آنها از التهاب پوست جلوگیری می کنند و از مانع از زوال پوست خواهند شد. همچنین پاپایا کمک می کند تا لایه های رویی پوست به سرعت بهبود یابند. نباید فراموش کرد که کارتنوئید موجود در این میوه برای محافظت از پوست در مقابل آفتاب اثر به سزایی دارد.

آواکادو برای جوانی پوست

آواکادو دوست خوبی برای پوست شماست. خوردن این میوه ضد چین و چروک باعث می شود تا شما پوست صاف و نرم تری داشته باشید. این میوه نه چندان خوشمزه، نه تنها دارای کارتنوئید، فیبر و ویتامین ای است، بلکه روغن های امگا موجود در آن باعث تغذیه پوست و جلوگیری از التهاب آن می شود. علاوه بر مواد مغذی مذکور، آواکادو حاوی ویتامین ب ۵ است. این ویتامین به ساختن پوست جدید و مرطوب نگاه داشتن آن کمک می کند.

یادمان باشد:

خوردن مقادیر زیادی از میوه کیوی، پاپایا و آواکادو یا آب میوه‌اش یا کنسروش ، چین و چروک را متوقف نمی کند، بلکه مصرف آنها به همراه دیگر میوه و سبزیجات می تواند به پوست شما کمک کند تا جوانــتر بماند. با تغییــر عادات غذایــی، خودتان را در مسیر زیبــایی و جــوانی هدایت کنیـــــد

    حتماً تا به حال متوجه شدید که كريسمس از شب يلدا گرفته شده است... برای بیشتر دانستن این موضوع، به جاست توجه علاقه مندان را به یکی از مقاله‌های به چاپ رسیده در همین زمینه جلب نمایم:

   اميد محرري مدرس تاريخ و تمدن دانشگاه آزاد اسلامي مشهد در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) منطقه خراسان، در خصوص نزديكي زمان برپايي جشن شب يلدا و كريسمس و تأثيرات آنها بر یکدیگر اظهارداشت:

   آيين مهرپرستي يا ميترا پرستي كه در ايران و هند وجود داشته به مرور زمان به روم كه مركز مسيحيت بوده، انتقال يافته و روميان تولد ميترا را كه نماد خورشيد و روشنايي است، در شب يلدا جشن مي گرفتند.

   وي افزود: ميترا پرستي پیش از رسميت پيدا كردن دين مسيح، ميان تمام مقامات عالي رتبه روم وجود داشته و چون زمان تولد حضرت مسيح(ع) ميان اين افراد، مشخص نبوده براي اين كه اين هماهنگي با آيين ميتراپرستي ايجاد شود، آداب ميترا پرستي را مبناي آيين مسيحيت قرار دادند و شب يلدا را جشن مي گرفتند.

   محرري خاطر نشان كرد: پیشینه شب يلدا به 3هزار سال قبل و در زمان ظهور زرتشت در قرن 7 قبل از ميلاد مسيح بوده است.

   اين پژوهشگر اختلاف ميان شب يلدا و تولد حضرت مسيح را در شمارش سال‌ها دانست و گفت: دين مسيح 300سال پس از ظهور آن رسمي شد و و از آن‌جايي که روميان، سال‌هاي کبيسه را محاسبه نمي کردند در اين 300 سال، اين اختلاف چند روزه پدید آمده است.

(برای آگاهی بیشتر رجوع شود به مقاله تأثیر جشن‌های آیین مهر در فرهنگ ایران و جهان، نوشته امید محرری و فرزانه سعادتی فر،فصلنامه تخصصی فقه و تاریخ تمدن،دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، بهار و تابستان 1385، ش7و8؛ این مقاله را از سایت زیر می‌توان دانلود و سپس مطالعه کرد؛ البته پیش از آن باید عضو سایت شوید:www.noormags.com).

باور به نور و روشنایی است ، 
که شام تیره ،از دل شب یلدا 
جشن مهر و روشنایی به ما هدیه می‌دهد 
« یلدایــتان مبارک »

    تورم، خارش، سوزش و درد از مهمترین عوارض تاتوکردن است :یک متخصص پوست با بیان این که تورم، خارش، سوزش، درد و ایجاد حساسیت به مواد رنگی از مهمترین عوارض تاتوکردن است، گفت: انجام این روش زیبایی بدون رعایت اصول بهداشتی خطر ابتلا به ایدز، هپاتیت و بیماری‌های عفونی را در پی دارد.

   دکتر پروین منصوری عضو هیأت علمی دانشگاه در گفت و گو با خبرنگار بهداشت و درمان ایسنا منطقه علوم پزشکی تهران، با اشاره به عوارض تاتو کردن در بدن اظهار داشت: تورم، ایجاد ضایعات برجسته ریز و درشت، خارش، سوزش و بروز درد در در محلی که ماده تاتو در آن تزریق شده از عمده پیامدهای تاتو و علت مراجعات بعدی این افراد به پزشک است.

   این متخصص پوست افزود: در برخی مواقع ممکن است بعد از گذشت چند ماه یا حتی چند سال از تزریق ماده تاتو، بدن شروع به واکنش بر ضد رنگ دانه وارد شده کند که اصطلاحاٌ به آن راکسیوم گفته می‌شود. عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران در ادامه به روش‌های رفع این واکنش یا همان راکسیوم اشاره کرد و گفت: گاهی از روش‌های دارویی مانند تجویز پروتئین‌ های خوراکی یا تزریقات متعدد و در مواردی که به هیچ یک از روش‌های فوق پاسخ ندهد خارج کردن ماده رنگ دانه از بدن برای رفع عوارض تاتو استفاده می‌ شود.

لطفاً بقیه عوارض را در ادامه نوشته، بخوانید

   قلیان کشیدن بر قسمت‌های مختلف بدن از جمله پوست ، چشم، دهان و دندان و لثه و  قلب و عروق و حتی مثانه و ... تأثیر منفی در پی خواهد داشت اما متأسفانه آمار نشان می دهد ایرانی‌ها، سالیانه یک هزار و 750 میلیارد تومان را دود می‌کنند!!!!!

   دود قلیان باعث کاهش کلاژن پوست می شود. همان چیزی که مسؤول کشسانی پوست است و وقتی میزان آن کم می‌شود، پوست شل می شود.

   سه یا چهار دقیقه کشیدن قلیان، باعث کاهش اکسیژن رسانی پوست به مدت یک ساعت می شود. بیشتر این افراد، یک رنگ خاکستری روشن در پوست صورتشان دارند که پس از ترک قلیان و سیگار از بین می رود. 

   نیکوتین موجود در سیگار نیز، عروق خونی را تنگ و جریان خون را کم می‌کند. سیگار کشیدن باعث تأخیر در ترمیم زخم پوستی می شود.

   هم‌چنین کشیدن قلیان تأثیر بسیار منفی بر رنگ لبان به جای خواهد گذاشت به گونه‌ای که رنگ طبیعی آن را کم کم به تیرگی می‌رود و کبود به نظر می‌رسد(رک،دو هفته نامه غذا و خراسان، ش123).